Kunnen ouders helemaal niet met elkaar overweg dan kunnen ze ook kiezen voor (solo) parallel ouderschap.
Bij parallel ouderschap geven de ouders, vanuit een gelijkwaardige positie als ouders, de noodzakelijk informatie aan elkaar maar bemoeien zij zich niet met de manier waarop het ouderschap bij de andere ouder wordt ingevuld. Dit ouderschap vraagt erom dat ouders zich strikt houden aan uitgeschreven ouderschapsplannen of gerechtelijke uitspraken. Duidelijke grenzen en kaders worden vastgesteld om conflicten te verminderen of te voorkomen. De Kindbehartiger houdt toezicht op de naleving van afspraken, soms zelfs in samenwerking met een collega-Kindbehartiger: in die laatste versie heeft elke ouder zijn eigen Kindbehartiger, zodat deze Kindbehartigers samen kunnen overleggen bij (dreigende) geschillen tussen de ouders. De praktijk wijst uit dat dit zeer de-escalerend werkt.
Hoe dan ook: je hebt als ouders minimaal met elkaar te maken en spreekt onder begeleiding van een Kindbehartiger een vast kader van regels en grenzen af waarvoor ieder van de ouders tekent. Onder omstandigheden is dit een goed alternatief voor rechtspraak of mediation: je hoeft niet bij elkaar aan tafel, weet waaraan je toe bent en voor het noodzakelijke overleg is een vaste structuur. Verder geldt er maar één doorslaggevend belang: het belang van het kind.
Intussen heb ik in mijn kwaliteit van Kindbehartiger goede ervaringen met deze methode. En belangrijker: kinderen bloeien er van op.
Meer weten? Bel gerust Margriet van Ham: 06 21 14 33 28
