Vader heeft kind nog nooit gezien; zaak loopt al 6 jaar. Volgens moeder wordt zij getriggerd in haar PTSS bij alles wat met vader te maken heeft; zij kan hiervoor pas behandeling ondergaan als zaak tot einde is gekomen. Nog altijd onbeantwoorde vragen over moeder en de door haar gestelde PTSS; zij frustreert waarheidsvinding. Vader heeft aan milieurapporteur toestemming gegeven om de moeder van moeder (en haar zussen) te benaderen. De milieurapporteur geeft in zijn rapport aan dat hij telefonisch contact met hen heeft gehad en er verschillende keren telefonisch overleg heeft plaats gevonden. Zij twijfelden over hun medewerking aan het onderzoek en zagen hier uiteindelijk vanaf. Ze hadden te veel meegemaakt met moeder en waren bang voor de gevolgen wanneer ze inhoudelijke informatie over haar zouden verstrekken. Aan de rapporteur werd de vraag gesteld of er informatie werd opgevraagd bij eerdere scholen en werkgevers van de moeder, daaruit zou haar problematisch gedrag vanzelf duidelijk worden.
In beschikking in 2022 heeft rechtbank overwogen dat het niet is gelukt om een completer beeld te krijgen, omdat moeder geen toestemming heeft gegeven voor het benaderen van haar oude scholen en werkgevers. De vader had weliswaar verzocht hem vervangende toestemming te verlenen zodat die referenten wel benaderd konden worden, maar daartoe waren, in het kader van deze procedure, geen juridische mogelijkheden. Ook geen reële mogelijkheid om nu omgang te starten. Kind heeft geen weet van vader en moeder zal daaraan niet meewerken. Rechtbank ziet vooral een moeder die vader op geen enkele wijze een plek in het leven van kind wil geven. Zij biedt daarvoor nog niet de kleinste opening, ondanks dat vader netjes alle juridische wegen heeft gevolgd en zich op geen enkele manier, al die jaren dat deze procedure al loopt, grensoverschrijdend heeft gedragen richting moeder en/of kind. Al met al biedt het recht hier geen oplossing. Om vader in gelegenheid te stellen toch iets te weten te komen over zijn kind wordt hij mede met het gezag belast en krijgt moeder informatieplicht met dwangsom. De rechtbank verwacht van moeder, nu zij stelt dat haar trauma haar belet om mee te werken aan een omgangsregeling, dat zij, als zij haar traumabehandeling heeft afgerond, zelf het initiatief neemt om vader hierover te infomeren zodat dan onderzocht kan worden hoe het contact tot stand gebracht kan worden.
Mocht moeder dat niet doen, dan verwacht de rechtbank dat kind op een gegeven moment zelf nieuwsgierig wordt naar zijn vader. Kind kan dan, op latere leeftijd, zelf op onderzoek uitgaan en er achter komen dat zijn vader er heel graag voor hem had willen zijn en dat het zeker niet aan vader te wijten is dat dit niet het geval was.
